చేరి యశోదకు శిశు వితఁడు

చేరి యశోదకు శిశు వితఁడు
ధారుణి బ్రహ్మకుఁ దండ్రియు నితఁడు। IIపల్లవిII

సొలసి చూచినను సూర్యచంద్రులను
లలి వెదచల్లెడు లక్షణుఁడు
నిలిచిననిలువున నిఖిలదేవతల
కలిగించు సురలగనివో యితఁడు। IIచేరిII

మాటలాడినను మరియజాండములు
కోటులు వొడమేటిగుణరాశి
నీటగునూర్పుల నిఖిలవేదములు
చాటువనూరేటి సముద్ర మితడు। IIచేరిII

ముంగిటఁ బొలసినమోహన మాత్మలఁ
బొంగించే ఘనపురుషుఁడు
సంగతి మావంటిశరణాగతులకు
నంగము శ్రీవేంకటాధిపుఁ డితఁడు। IIచేరిII

ఈ శ్రీవేంకటేశుడు యశోదకు శిశువైన శ్రీకృష్ణుడే।ఈ భువిలో బ్రహ్మదేవునికి తండ్రి కూడా యితడే।
వైముఖ్యముతో చూచినను సూర్యచంద్రులిరువురిని ఉత్సాహముతో వెదజల్లే లక్షణము కలిగిన వాడితడు।
నిలుచున్నపళంగా అందరు దేవతలను ప్రత్యక్షపరచగలిగే సురల గనియే యితడు।
మాటలలో కోటానుకోట్ల అజాండములను కలుగునట్లు చేయగలిగిన గుణములప్రోవితడు।
నీటైన ఊరుపుల వంటి అన్ని వేదములు ఊరేటి సముద్రము వంటివాడితడు।
ముంగిట వెలసిన మోహనరూపము ఆత్మలయందు పొంగించే గొప్ప పురుషుడితడు।
మావంటి శరణాగతులైనవారికి శరీరము వంటి వాడీ శ్రీవేంకటేశ్వరుడు।